We hebben een nieuwe website! Op derevisor.nl vind je alle nieuwe literatuur, leesindrukken en evenementen van De Revisor, een geavanceerde webwinkel (abonneren kan nu mét jaarlijkse automatische incasso) en in toenemende mate ook het archief van Revisor.nl. We zien je graag daar terug.
Annie Proulx, Maartje Wortel en Bregje Hofstede in Geïl, en Filosofie Magazine: de redactie las fysiek proza, voelende en voorbereidende verhalen en denkers over het lichaam.
*
Uiteindelijk bereidde ik geen welkomstwoord voor voor de presentatie van #24, 'Huid', waarin we, zoals we de auteurs schreven, het fysieke schrijven wilden onderzoeken. We wilden het hoofd uit, literatuur voelen, maar toen we alle bijdragen binnen hadden, zagen we dat de opdracht veel breder opgevat was: we onderzoeken nu het fysieke, schrijven fysieke literatuur, en literatuur waarin het fysieke een cruciale rol speelt. Zelf hadden we bovendien al gemerkt dat je overal 'huid' ziet (en daarna 'de oversteek', ons volgende thema), en ook dat je de kwaliteit uiteindelijk toch met je hoofd beoordeelt.
De poëziereeks Binnenin bestaat nu ook online! Om de week plaatsen we op donderdagochtend een nieuw gedicht van een Nederlandse of internationale dichter. Zo publiceren we deze weken poëzie van Alara Adilow (NL), Daniel Saldaña París (MX), Willemijn Kranendonk (NL), Martijn den Ouden (NL), Olga Stehlíková (CZ), Merlijn Huntjens (NL) en Tania Ganitsky (COL). Vandaag: Martijn den Ouden met 'het tentenkamp klappert in het dal'.
*
In #24, 'Huid', richt Daan Borrel zich tot Stella Bergsma in een brief 'Over zelfbeminnen'. 'Laat ik maar met de deur in huis vallen. Ik wil het met je hebben over de armzalige staat van de masturberende vrouw in de literatuur.' Dit is Bergsma's antwoord.
*
Daan, you overthinking cat.
Deze woorden komen tot je vanuit de lucht. Op weg naar Qatar in een vliegtuig vol krijsende babies was het enige moment dat ik tijd had om je te schrijven. Ik heb geen internet, mijn telefoon met 4G is leeg en natuurlijk ben ik al mijn opladers vergeten. Ik wilde dingen opzoeken om je antwoord te geven; aan scènes en teksten refereren. Zo zag ik een artikel op internet met de intrigerende titel ‘Jane Austen and the masturbating girl’ dat ik van plan was te bestuderen. En mijn vriendin Clarice Gargard schreef een stuk dat ik uitgebreid wilde aanhalen.
In #24, 'Huid' publiceerden we het eerste deel van Lesley Nneka Arimahs met de Caine Prize bekroonde verhaal 'Huid en linnen' in de vertaling van Luc de Rooy. Online lees je verder.
*
Odinaka was haar verlosser. Ze troonde Ejem weg uit haar oude appartement, hielp haar de boete voor het opzeggen van haar huurcontract te betalen, en zorgde dat ze kon intrekken in een van haar eigen gebouwen in een van fijnste buurten van de stad.
Online luchtsteun bij ons 24ste nummer, 'Huid': Naomi Rebekka Boekwijts indringende verhaal 'Psychiatrische dagen', dat nu juist niet de liefde voor het lichaam bezingt.
*
We komen terug van de afdeling. Vandaag ben ik als een ouder die voor een dochter zorgt. Een dochter die moe en gemedicineerd naast mij in de auto zit. Er zijn nog geen bomen of struiken geplant, dus het zand veegt wild over de net aangelegde straat. Die sjaal staat mooi om je slanke hals en wappert wat kleur in je gezicht als je uitstapt en naar de voordeur loopt. Ik keek hoe je 'm om deed toen ze je je jas en je spullen teruggaven. Ieder ander zou in de spiegel of in een raam kijken terwijl ze dat doet. Jij niet.
De redactie redigeert en schrijft en leest kopij — maar ook tientallen, soms meer dan honderd boeken. Elke week rapporteerden we daarover. En in 2017 en 2018 kozen we dan vervolgens de beste boeken. Dit jaar schreven Manon Uphoff, Dore van Duivenbode, Olivier Guez, Robin Robertson, Siri Hustvedt, Ivo Victoria, Lesley Nneka Arimah, Valeria Luiselli, Geir Gulliksen, Stephan Enter, Iduna Paalman en Evelien Vos de beste boeken volgens de redactie.
*
Wat het betekent wanneer er een man uit de lucht valt is het debuut van Lesley Nneka Arimah. Het omhelst twaalf verhalen, waarin hardvochtige realiteit en een soort magisch absurdisme elkaar afwisselen of in elkaar verstrikt raken. Zo zijn er hondsbrutale pubers, strenge regimes van tantes of grootvaders, is er de Biafra-oorlog, moeders die hun dochters via Skype proberen op te voeden, vaders die er alleen voor staan: ‘Toen Enebli Okwara zijn dochter de wijde wereld in stuurde, had hij geen idee wat de wijde wereld met dochters deed’.
Laura Esquivel, Sanneke van Hassel, Niels 't Hooft: de redactie las een klassieke roman met een op het eerste oog eenvoudig liefdesverhaal, een sterke verhalenbundel en een app waarin je je onderdompelt.
*
Het heeft iets gevaarlijks, dat heeft Jan hier ook vaak genoeg benadrukt, om een schrijver als hoofdpersoon op te voeren. Iets gemakkelijks ook, misschien. Maar in 'In onze straat', het openingsverhaal van haar nieuwe bundel Nederzettingen maakt Sanneke van Hassel er heel handig gebruik van. Sowieso zet de titel het decor en ook het thema van de bundel goed neer: we zijn in de stad, in onze stad, en ons leven strekt zich uit buiten ons huis naar onze straat.
De poëziereeks Binnenin bestaat nu ook online! Om de week plaatsen we op donderdagochtend een nieuw gedicht van een Nederlandse of internationale dichter. Zo publiceren we deze weken poëzie van Alara Adilow (NL), Daniel Saldaña París (MX), Willemijn Kranendonk (NL), Olga Stehlíková (CZ) en Tania Ganitsky (COL). Vandaag: Willemijn Kranendonk met haar gedicht 'De aankomst van de lente in Woldgate, East Yorkshire in 2011, David Hockney'.
*
Ons voorjaarsnummer, 'Periferie', werd besloten door Jan van Mersbergens buitenwijkse verhaal 'Pakjesavond', een verhaal van alle seizoenen. Maar deze week past het precies. (Word abonnee en lees literaire Sinterklaasverhalen als eerste!)
*
Toen ik naar het westen van de stad verhuisde had ik nooit kunnen vermoeden dat ik onderdeel zou worden van een pakketdienst.
Nieuw proza op Revisor.nl: 'Nachtrit'. Liedewij Vogelzang roept een nachtelijke wereld op, om in te verdwalen.
*
Op de hoek van Washington Square Park houd ik een taxi aan. Ik groet de chauffeur en neem plaats op de bijrijdersstoel. De auto ruikt naar mandarijnen, ik voel de kou van het leer door mijn broek heen.
‘Rijd maar wat,’ zeg ik, ‘kan dat, gewoon wat rijden?’ Het lijkt de chauffeur niet te interesseren. ‘Sure.’ Met of zonder bestemming; het komt op hetzelfde neer. Hij rijdt rond in de nacht, hij stelt geen vragen.
De Revisor is ook te beluisteren. 2018 in zes verhalen was al beschikbaar, #22 ook, en nu #23. Koop #23 nu bij ons of bij de boekhandel, of word abonnee. Of koop het audiobook, bij Luisterrijk of Libris of luister via Storytel, of leen het bij de bibliotheek. En proef voor uit Thomas Verbogts verhaal, voorgelezen door Dafne Holtland:
Stephan Enter, Richard Osinga: de redactie las een mooie, broeierige roman die subtiel grote verschillen aanraakt, en een mozaïekroman met mindere en ijzersterke verhalen.
Het was de ochtend na de winnaarsvergadering in Leeuwarden, mijn ontbijtgezelschap was nog niet op, maar ik was al buiten geweest, het was al licht en vijf graden. Dus ik schoof de lekkere stoel naar het raam en pakte mijn boek. Ik begon aan Stephan Enters roman Pastorale, een zomer ontplooide zich. De vijfde, weer een titel van één woord, en net als bij zijn vorige romans deed hij er ongeveer vier jaar over. Uit zulke termijnen spreekt al een zekere ambachtelijkheid, en misschien impliceert dat saaiheid - dat is in Enters geval onterecht. Hij schept sfeer, creëert heel precieze scènes, natuurlijke dialogen, maar ook drama, een wereld van conflicten, die in Pastorale althans van de hoofdpersonen afglijdt. Een erg mooi en goed boek.
De poëziereeks Binnenin bestaat nu ook online! Om de week plaatsen we op donderdagochtend een nieuw gedicht van een Nederlandse of internationale dichter. Zo publiceren we deze weken poëzie van Alara Adilow (NL), Daniel Saldaña París (MX), Willemijn Kranendonk (NL), Olga Stehlíková (CZ) en Tania Ganitsky (COL). Vandaag: Daniel Saldaña París met 'Jaren later haar naam googelen (new spleen)' in de vertaling van Luc de Rooy.
*