Twee gedichten: Marein Baas
Marein Baas (1981) is dichter, journalist en copywriter. Hij won diverse poetryslams en trad op op poëziefestivals. Hij is een van de oprichters van het Utrechtse absurdistisch proza-collectief de Vorlesebühne en columnist bij Unstblog.nl. In het komend halfjaarboek van De Revisor debuteert hij met een reeks gedichten.
Ω
II
Wat is er zo leeg als je hoofd is,
als je hoofd leeg is van het lopen?
Je hoofd is zo leeg als de lucht is,
als de ruimte die achter de dag kruipt.
Je hoofd is leeg tussen alles.
Alles is bijna waar jij bent.
Alles is te betasten
als een zeepbel die wacht in je handen.
Je hand moet zacht zijn als je adem.
Je adem moet wachten met praten.
IV
Een beeld van een stad die ontvouwt
tot gerasterd plan in een oog.
een kaart in een hand is een huis
om een lichaam dat loopt als beschermd.
De bomen met kruinen gebogen
over de weg zijn een dak.
Een dak boven mij waar ik loop.
Mijn voet voor mijn voet op een weg.
Een heldere weg in mijn hoofd.
Ik denk als ik denk dat ik loop
dat ik niet denk dat ik loop.
Denken is kou in een jas,
een brekende wolk is het denken.
Dat niemand kan zien wat er is.
Dat kijken kan zijn als een vraag.
Een vraag zet een stap uit een oog,
een stap met een heldere stem,
vragen met heldere stem,
de klank van een heldere stem
een barst in het glas als ik loop.
Archief
- Februari 2006
- Augustus 2009
- September 2010
- Oktober 2010
- November 2010
- December 2010
- Januari 2011
- Februari 2011
- Maart 2011
- April 2011
- Mei 2011
- Juni 2011
- Juli 2011
- Augustus 2011
- September 2011
- Oktober 2011
- November 2011
- December 2011
- Januari 2012
- Februari 2012
- Maart 2012
- April 2012
- Mei 2012
- Juni 2012
- Juli 2012
- Augustus 2012
- September 2012
- Oktober 2012
- November 2012
- December 2012
- Januari 2013
- Februari 2013
- Maart 2013
- April 2013
- Mei 2013
- Juni 2013
- Juli 2013
- Augustus 2013
- September 2013
- Oktober 2013
- November 2013
- December 2013
- Januari 2014
- Februari 2014
- Maart 2014
- April 2014
- Mei 2014
- Juni 2014
- Juli 2014
- Augustus 2014
- September 2014
- Oktober 2014
- November 2014
- December 2014
- Januari 2015
- Februari 2015
- Maart 2015
- April 2015
- Mei 2015
- Juni 2015
- Juli 2015
- Augustus 2015
- September 2015
- Oktober 2015
- November 2015
- December 2015
- Januari 2016
- Februari 2016
- Maart 2016
- April 2016
- Mei 2016
- Juni 2016
- Juli 2016
- Augustus 2016
- September 2016
- Oktober 2016
- November 2016
- December 2016
- Januari 2017
- Februari 2017
- Maart 2017
- April 2017
- Mei 2017
- Juni 2017
- Juli 2017
- Augustus 2017
- September 2017
- Oktober 2017
- November 2017
- December 2017
- Januari 2018
- Februari 2018
- Maart 2018
- April 2018
- Mei 2018
- Juni 2018
- Juli 2018
- Augustus 2018
- September 2018
- Oktober 2018
- November 2018
- December 2018
- Januari 2019
- Februari 2019
Deze gedichten zijn ijzersterk. Wat het vooral zo goed maakt zijn de zorgvuldig en creatief gekozen metaforen. De lezer wordt bij de beelden betrokken. De aanhef, “wat is er zo leeg als je hoofd is” boeit de lezer vanaf de eerste regel, en het mysterieuze slot “je adem moet wachten met praten” treft de spijker precies op z’n kop.
“Denken in kou is een jas”, van zo’n overweldigende zin krijg je als lezer kippenvel. Als het denken “een brekende wolk” is, mogen we hopen dat er van Marein nog veel meer wolkbreuken in het verschiet liggen.
Zeer uitnodigende poezie en een fenomenaal debuut.