Voorkom erosie, blijf op de paden

Vorige week werd Merel van Slobbe tweede in de Turing Gedichtenwedstrijd. Vandaag publiceren we 'Voorkom erosie, blijf op de paden' van haar. Lezen!
Er zijn verschillende manieren om een weg over te steken:
1. In je balletpak.
Zoals die keer dat we besloten om verdwalen dansen te noemen
omdat dat spannender klinkt, in het asfalt groeven we naar publiek.
We bleven de hele zomer lang pirouettes draaien omdat we wisten
dat verdwalen een thuis veronderstelt en dansen niet.
2. Snel en zonder om te kijken.
Er zijn vast prijzen te winnen en er is concurrentie te verslaan.
Dit is hoe het voelt om ouder te worden: je rent met uitgestrekte armen
een konijn achterna maar elk weiland ruikt anders dan je dacht
en de horizon staat steeds net in de weg.
Iemand zet een vitrinekast op Marktplaats.
3. Mislukt.
Zoals het konijn dat nu dood in de berm
een metafoor voor alle dingen ligt te zijn
die ergens aan wilden ontsnappen maar werden ingehaald.
Voor even vergeten dat wie eenmaal de hoek om is
nooit meer voor altijd thuis kan zijn gebleven.Wat ik wil zeggen is dit:
Er zijn verschillende manieren om een weg over te steken
maar we kunnen ook op de paden lopen zodat we geen wolven zien.We zullen de deur achter ons dichtdoen en op hometrainers reizen
we zullen TL-verlichting tot sterrenbeelden rijgen en boven alles
zullen we verzwijgen hoe het verdwalen ergens in een hoekje
van de huiskamer ligt te wachten en op wie.
Archief
- Februari 2006
- Augustus 2009
- September 2010
- Oktober 2010
- November 2010
- December 2010
- Januari 2011
- Februari 2011
- Maart 2011
- April 2011
- Mei 2011
- Juni 2011
- Juli 2011
- Augustus 2011
- September 2011
- Oktober 2011
- November 2011
- December 2011
- Januari 2012
- Februari 2012
- Maart 2012
- April 2012
- Mei 2012
- Juni 2012
- Juli 2012
- Augustus 2012
- September 2012
- Oktober 2012
- November 2012
- December 2012
- Januari 2013
- Februari 2013
- Maart 2013
- April 2013
- Mei 2013
- Juni 2013
- Juli 2013
- Augustus 2013
- September 2013
- Oktober 2013
- November 2013
- December 2013
- Januari 2014
- Februari 2014
- Maart 2014
- April 2014
- Mei 2014
- Juni 2014
- Juli 2014
- Augustus 2014
- September 2014
- Oktober 2014
- November 2014
- December 2014
- Januari 2015
- Februari 2015
- Maart 2015
- April 2015
- Mei 2015
- Juni 2015
- Juli 2015
- Augustus 2015
- September 2015
- Oktober 2015
- November 2015
- December 2015
- Januari 2016
- Februari 2016
- Maart 2016
- April 2016
- Mei 2016
- Juni 2016
- Juli 2016
- Augustus 2016
- September 2016
- Oktober 2016
- November 2016
- December 2016
- Januari 2017
- Februari 2017
- Maart 2017
- April 2017
- Mei 2017
- Juni 2017
- Juli 2017
- Augustus 2017
- September 2017
- Oktober 2017
- November 2017
- December 2017
- Januari 2018
- Februari 2018
- Maart 2018
- April 2018
- Mei 2018
- Juni 2018
- Juli 2018
- Augustus 2018
- September 2018
- Oktober 2018
- November 2018
- December 2018
- Januari 2019
- Februari 2019
- Maart 2019
- April 2019
- Mei 2019
- Juni 2019
- Juli 2019
- Augustus 2019
- September 2019
- Oktober 2019
- November 2019
- December 2019
Er zijn verschillende manieren om wegen over te steken:
1. Op de rug van jouw vader
Hier boven blijkt alles veilig te zijn, elke stap op de straat, elke stap op het gras en elke stap op de oneven stenen, overdag en in de nacht. Jouw vader heeft ‘wegen over leren steken’, op zijn manier en zijn manier is de beste manier, totdat jij de vader bent en beseft dat niemand veilig wegen over kan steken. Maar toch, het kind op jouw rug, het blijkt zich veilig te voelen.
2. Op blote voeten
Eerst doen stappen geen pijn, dan heel veel en dan, als je ‘het nadenken over de pijn’ achter je hebt gelaten, nooit meer.
3. Zonder kleren of met kleren
Als je zonder kleren wegen oversteekt zal iedereen jou zien. Trek jouw kleren weer aan of trek de kleren van anderen uit. In het eerste geval zal je leren dat verwachtingen de mensheid sturen. In het tweede geval zal je leren dat iedereen angst heeft.
4. Met jou
Met jou wegen over steken betekend altijd op de pad te blijven en tegelijkertijd naast de pad te lopen. Het betekend dat mijn woorden en jouw woorden samen vallen en zinnen vormen die iedereen kan begrijpen en voelen en leven en zien. Wat je ook zegt, je voedt mijn creativiteit net zo zorgvulldig als een moeder haar net geboren kind. Elke druppel laat mij lege bladzijden zonder denken vullen.
Wat ik wil zeggen is dit:
Je weet het niet en je kan het niet weten. Het doet pijn en het doet geen pijn. Het idee terug te kunnen lopen is een illusie. Het idee vooruit te kunnen lopen is een illusie. Je loopt, dat is alles.