het tentenkamp klappert in het dal

De poëziereeks Binnenin bestaat nu ook online! Om de week plaatsen we op donderdagochtend een nieuw gedicht van een Nederlandse of internationale dichter. Zo publiceren we deze weken poëzie van Alara Adilow (NL), Daniel Saldaña París (MX), Willemijn Kranendonk (NL), Martijn den Ouden (NL), Olga Stehlíková (CZ), Merlijn Huntjens (NL) en Tania Ganitsky (COL). Vandaag: Martijn den Ouden met ‘het tentenkamp klappert in het dal’.

*

het tentenkamp klappert in het dal 
de balletdansertjes liggen doodstil 
op hun veldbedden te luisteren 
begint er een te fluisteren aapjes 
bijten elkaar vaak uit liefde – wij niet 
wij moeten zonder uitzondering 
knap voor de dag komen – het 
schept een wreed genoegen 
het rukken van de wind aan de 
dingen de bomen de struiken de 
kop van de zee het zeil der tenten – 
precies zo formuleren – de schichten 
de donder drie kiezelstoten van 
druppels van dof botsen van flets 
regengeroffel van onheilspellend 
hagelgeklater in modderplassen dat 
wordt de volgorde de 
balletdansertjes zullen liedjes 
zingen die naar zwemmende 
paarden ruiken – liedjes ruiken niet – 
en ze troosten elkaar door het 
angstzweet teder uit de nekjes te
likken

Martijn den Ouden (1983) is een Nederlandse dichter en beeldend kunstenaar. Hij werd geboren als predikantszoon in Nieuw-Lekkerland. In 2009 studeerde hij af aan de Gerrit Rietveld Academie, waar hij de studierichting beeld en taal volgde. In 2010 verscheen zijn debuut Melktanden bij uitgeverij Querido, volgens de Stichting Poëzieclub ‘Het boeiendste debuut van het jaar’. In 2013 volgde zijn tweede bundel De beloofde dinsdag. In hetzelfde jaar verscheen ook beeldend werk van Den Ouden in HP/De Tijd. In 2017 kwam de korte film Denk maar aan iets blauws uit, gebaseerd op een gedicht van Den Ouden. Ook kwam de bundel Een kogelvrije zomer uit, dat het jaar daarop werd genomineerd voor de Ida Gerhardt Poëzieprijs.